piątek, 2 marca 2012

Aqua cotta

Aqua cotta to tradycyjna potrawa
kuchni toskańskiej. Jej początki
pochodzą z zachodniej części tego
regionu, który zwie się Maremma.
Danie to, jak wiele innych, było
potrawą ubogiej części ludności.
Dziś rozchwytywane i uważane
za wielki przysmak, dawało
poczucie sytości i ukojenia
w czasach wojny i dotkliwej biedy.
Gospodynie wykorzystywały to
co rosło w ogródku, bądź gdzieś
na polu. Dzięki swoim pomysłom
i przedsiębiorczości sprawiały, że ich dzieci i mężowie mieli co jeść. Co więcej,
potrawy były smaczne, syte, pożywne, kolorowe i piękne.
Przepis, który prezentuję pochodzi z miesięcznika "Buon Appetito" z 1998 roku.
8 łyżek oliwy, 3 średnie cebule, 4 pomidory, 2 liście laurowe, kilka listków
bazylii, łodyga selera naciowego, 6 jajek, 1,5 litra warzywnego lub mięsnego
wywaru, 6 kromek czerstwego chleba, 50 g tartego sera, sól, pieprz.
Pomidory sparzyłam i obrałam ze skóry. Wydrążyłam gniazda nasienne a miąższ
pokroiłam w kosteczkę. Cebule obrałam, pokroiłam w cieniutkie półplasterki.
W głębokiej patelni rozgrzałam oliwę, włożyłam cebule, smażyłam kilka chwil.
Dodałam pomidory, drobno pokrojoną łodygę selera naciowego i porwane listki
bazylii. Wlałam warzywny rosół, przykryłam, dusiłam około 20 minut.
W międzyczasie posmarowałam kromki pieczywa masłem i włożyłam do mocno
rozgrzanego piekarnika. Pozostawiłam je tak długo w gorącej przestrzeni,
aż całkowicie się zrumieniły.
Ugotowałam też jajka w koszulkach. Jak to zrobić, można przeczytać tu: KLIK.
Na dnie miseczek wyłożyłam rumiane pieczywo. Zalałam cebulową zupą
a na wierzchu wyłożyłam jajko w koszulce.
Potrawę można też posypać parmezanem, albo innym, ulubionym serem.
Bardzo smacznie, słonecznie polecam.
Buon Appetito :)

21 komentarzy:

  1. Twój blog, Aldo, jest wspaniałą skarbnicą świetnych pomysłów! Jak to dobrze, że nie poświęciłaś go tylko słodkim wypiekom! :) Zupa świetna, a może bym o niej się nie dowiedziała; gdyby nie Twój wpis - niepowetowana byłaby to strata. Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  2. Dziękuję Kasiu :) Bardzo serdecznie Cię pozdrawiam
    i życzę pięknego weekendu :))))

    OdpowiedzUsuń
  3. Czy robisz sama zdjęcia ?
    Są tak pięknie dopracowane :-)
    Masz zacięcie artystyczne.
    Gratuluję !

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję :)
      Wszystkie zdjęcia robię sama :)

      Usuń
  4. Pierwszy raz słyszę o takiej potrawie :) Prosta w przyrządzeniu, będe musiała spróbować.
    Wiele potraw które kiedyś przypisywanych było uboższym obecnie jest perełkami i tradycyjnymi daniami, jak to jest że kiedyś taki bogacz nawet by nie popatrzył na to danie - a teraz cieszy się ono taką popularnością :) ?? :)
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  5. Pozdrawiam serdecznie i zachęcam do próbowania :)

    OdpowiedzUsuń
  6. ale cudownie podana zupa :) wygląda bardzo apetycznie!

    OdpowiedzUsuń
  7. Zapowiada się bardzo smaczny obiad. Z chęcią sprawdzę jak moja rodzina zareaguje na taką zupę!

    OdpowiedzUsuń
  8. Jak zwykle Kochana sama pysznosci a zupe musze wprowadzic do mojego jadlospisu.Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  9. Cebulowa inaczej:) Smaczna! Wypróbuję kiedyś właśnie z pomidorami, ale już bez selera i jajek:) Też ostatnio robiłam, czas wstawić na blog:) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, to taka cebulowa inaczej ;)
      Pozdrawiam i dobrego dnia życzę :)

      Usuń
  10. Toskania... słońce... Aldi, już nie mogę doczekać się lata
    Mój mąż widzi ten przepis i już woła o podobne danie na naszym stole

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Olu, ja także tęsknię za latem.
      Pozdrawiam Was serdecznie :)

      Usuń
  11. To podobnie jak z naszymi plackami ziemniaczanymi - też potrawa z czasów głodu awansowała na eleganckie danie :) Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie tak, Zim :)
      pozdrawiam Cię serdecznie :)

      Usuń
  12. Wygląda cudownie. Choć na początku patrząc na samo zdjęcie myślałam, że to smietana nie jajko. I jak tu do obiadu wytrzymac?

    OdpowiedzUsuń